عوارض جانبی اریترومایسین ، موارد استفاده اریترومایسین ، اریترومایسین موضعی ، موارد منع مصرف اریترومایسین ، عوارض جانبی اریترومایسین ، موارد استفاده اریترومایسین ، اریترومایسین موضعی ، موارد منع مصرف اریترومایسین ، بررسی محلول موضعی اریترومایسین
بررسی محلول موضعی اریترومایسین :
اریترومایسین : از
اریترومایسین نوعی آنتی ببوتیک است که به شکل های خوراکی، موضعی و تزریقی تولید می شود. فرم تزریقی، خوراکی و موضعی آن به توجه به صلاحدید پزشک تجویز می شود. اریترومایسین در درمان عفونت های التهابی، تنفسی، ادراری و یا درمان عفونت در بیماران دارای منع مصرف تتراسایکلین تجویز می شود
اریترومایسین یک آنتی بیوتیک است که دارای فعالیت ضد باکتری است. اریترومایسین از طریق غشای سلول باکتری پخش می شود و برگشت پذیر به زیر واحد ۵۰S ریبوزوم باکتری متصل می شود. که از سنتز پروتئین باکتری جلوگیری می کند.
اریترومایسین یک آنتی بیوتیک است که تقریباً از دهه ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار می گیرد. اریترومایسین با موارد نادری از آسیب حاد کبدی مرتبط است که معمولاً محدود است، اما می تواند منجر به آسیب شدید و مرگ شود.
داروی مصرفی : از
اریترومایسین در درمان عفونت های ناشی از باکتری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات بالینی نشان داده است که اریترومایسین ممکن است در پیشگیری از عفونت سیاه سرفه برای افرادی که در معرض باکتری قرار گرفته اند نیز مفید و مؤثر باشد.
عفونت های دستگاه تنفسی ناشی از مایکوپلاسما پنومونی نیز ممکن است با اریترومایسین درمان شوند. برخی از نتایج مطالعات بالینی مقدماتی نشان می دهد که اریترومایسین ممکن است یک درمان مؤثر در بیماری لژیونر باشد.
عفونت های پوستی خفیف تا متوسط، ناشی از استرپتوکوک پیوژنس یا استافیلوکوکوس اورئوس ممکن است با اریترومایسین درمان شوند.
اما لازم است توجه کنید که برای استفاده از اریترومایسین، بایستی با پزشک متخصص، مشورت کنید و حتماً با تجویز پزشک از آن استفاده کنید.
موارد استفاده :
اریترومایسین به طور موضعی در درمان آکنه ولگاریس استفاده می شود. درمان آکنه ولگاریس باید بسته به انواع ضایعات آکنه و شدت آن ها، بصورت فردی و مداوم اصلاح شود. ضد عفونی کننده های موضعی، از جمله اریترومایسین، به طور کلی در درمان آکنه های التهابی خفیف تا متوسط مؤثر هستند. با این حال، استفاده از داروهای ضد عفونی موضعی به عنوان تک درمانی ممکن است منجر به مقاومت باکتریایی شود. این مقاومت با کاهش کارآیی بالینی همراه است.
اریترومایسین موضعی به ویژه در صورت استفاده با پراکسید بنزوئیل یا رتینوئیدهای موضعی بسیار مفید است . نتایج مطالعات بالینی نشان می دهد که درمان ترکیبی منجر به کاهش تعداد ضایعات کل ۵۰ تا ۷۰ درصد می شود.
عوارض جانبی :
هر دارو به موازات تاثیرات مثبت خود ممکن است عوارض نا خواسته ای نیز ایجاد کند. گرچه عوارض عنوان شده ممکن است روی تمام افراد ظاهر نشود. از رایج ترین عوارض استفاده از اریترومایسین، می توان به خشکی، قرمزی، التهاب و سوزش اشاره کرد.
معمولاً این نشانه ها در روزهای اول مصرف نمایان شده و پس از چند روز ادامه مصرف، رفع می شوند، اما در صورت بروز مشکلات شدیدتر و عدم بهبود عوارض، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
برای دیدن :
شربت تقویت سیستم ایمنی بدن، کلیک کنید.