معرفی ساز نفیر ٬ آشنایی با ساز نفیر ٬ آشنایی کامل با ساز نفیر ٬ معرفی ساز نفیر ٬ تاریخچه ساز ٬ معرفی ساز نفیر ٬ آشنایی با ساز نفیر ٬ آشنایی کامل با ساز نفیر ٬ معرفی ساز نفیر ٬ تاریخچه ساز ٬
ویژگی های ظاهری و ساختاری:
نفیر نوعی بوق شاخی است که گاه به آن«بوق نفیر» یا «شاخ نفیر» نیز می گویند. این هوا صدا که امروزه منسوخ شده، یک شاخ منحنی ست که داخل آن خالی شده و در سِر آن سوراخی برای دمیدن ایجاد شده است. نفیر را از شاخ حیوانات مختلف، از جمله گوزن، بز کوهی، گاو و … می ساختند. این ساز غالباً منحنی شکل و بدنهٔ آن فاقد سوراخ صوتی برای تغییر ارتفاع صداست.
تکنیک اجرایی نفیر:
نفیر نیز مانند دیگر هوا صداهای با دهانهٔ پیاله ای به صدا درمی آید. صرف نظر از اینکه نفیر دارای دهانهٔ پیاله ای باشد یا نباشد، به خاطر ساختار ابتدایی اش، به صدا درآوردن آن مشکل و همراه با تحمل فشار زیاد است. زیر یا بَم بودن صدای نفیر بستگی به طول و قطر لولهٔ صوتی شاخ دارد. صداهای تولید شده با این ساز از قانون اصوات هارمونیک در لوله های صوتی پیروی می کنند و علاوه بر صدای مبنا، ایجاد صداهای دیگر در فاصله های پنجم، چهارم، اکتاو و … نیز با آن میسرند. صداهای تولیدشده با نفیر متناوب اند و در نواختن آن از تکنیک نفس برگردان استفاده نمی شود.
موارد و نوع استفادۀ نفیر:
نفیر در گذشته برای اعلام حضور، پیام رسانی، دورکردن حیوانات وحشی از کشتزارها و نیز در آیین قلندری و درویشی استفاده می شده است. در این آیین، درویشان در زندگی خانه به دوشی و در سفر ملزوماتی را دائماً به همراه داشتند که عبارت بودند از: نفیر، کشکول، مُنتَشا، تبرزین، زُنّار، رشتهٔ کلاه، کلاه (تاج)، اره نهنگ، کفن، سنگ تسلیم و سنگ قناعت. در این میان نفیر جنبهٔ اطلاع رسانی داشته و درویش گاه برای اعلام حضور خود و گاه نیز برای تظلم خواهی از درگاه خداوند نفیر می نواخته است. این رویّه، به ویژه در میان سلسلهٔ خاکسار بیشتر معمول بوده است. از نفیر در نقاره خانه ها و نیز به عنوان ساز رزمی در میدان جنگ هم استفاده می کردند.
برای دیدن: