ویژگی های عسل خوب
رنگ عسل :
عسل برحسب این که متعلق به کدام منطقه و کدام گل باشد ، رنگش متفاوت است . عسل اقاقیا به رنگ سفیدی می زند ، عسل بهارنارنج زرد طلایی است ، عسل جنگل های مازندران زرد مایل به سبز ، عسل آویشن عقیقی قرمز و عسل کاج جنگل های اروپا متمایل به قهوه ای می باشد . همه ی این ها عسل خوب و طبیعی هستند ، اما به خاطر گلی که زنبورها از آن تغذیه کرده اند ، رنگ و تا حدی کاربرد های درمانی شان متفاوت است .
غلظت عسل :
این باور که عسل خوب باید غلیظ باشد ، یکی از باورهای اشتباهی است که در میان مردم بسیار رایج است .
رقیق یا غلظت عسل بستگی به دو عامل دارد .
اول :
میزان آبی است که در ععسل وجود دارد .
دوم :
درجه ی حرارتی است که هنگام خرید مشتری در آن قرار دارد .
در تابستان عسل کم تر از زمستان کِش می آید . علت این است که در حرارت زیاد عسل شل می شود ، در حالی که بر اثر سرما جمع می شود .
معمولاً عسل جنگل های شمال ایران و عسل مرکبات ، رقیق تر از عسل های مناطق کوهستانی مانند سبلان ، محّلات ، خوانسار و غیره هستند .
رطوبت عسـل :
مقدار رطوبت عسل در تخمیر و تبلور آن تأثیر بسزائی دارد .
عسلی که به طور عادی در کندو رسیده باشد ، رطوبت آن کم تر از هجده ونیم درصداست و عسل هایی که در رطوبت آن ها بیش از این مقدار باشد ، غیر استاندارد هستند .
رطوبت عسل معمولی بین ۱۲ تا ۱۴ درصد در نوسان است .
اگر در رطوبت عسل بیش از مقدار بیان شده باشد ، مخمر خاصی در آن رشد می کند
و باعث تخمیر عسل می شود . رطوبت عسل های ایرانی کم تر از عسل های سایر
کشورهای جهان می باشد .
وزن مخصوص عسـل :
وزن مخصوص عسل در ۲۰ درجه سانتی گراد با توجه به میزان آب موجود در آن متفاوت است . عسل با ۱۴ درصد آب دارای وزن مخصوص ۴۴\۱ سانتی متر مکعب می باشد و وزن مخصوص آن با ۲۱ درصد آب در خدود ۳۵\۱ سانتی متر مکعب است .