اجرای آواز و مشخصات فیزیک صدا
-
وسعت صدا:
همان زیر و بمی یا ارتفاع صوت است. صداهای موسیقایی می‌توانند در سطوح مختلف زیر و بمی حاصل شوند. چنانکه صدای مردان از صدای زن ها کلفت تر است. هرچه ارتعاش صوت کندتر باشد صوت حاصله از آن بم تر است.
صدا باید وسعت لازم را دارا باشد. یعنی باید از بم ترین نت ها تا اوج ترین، که به طور معمول پانزده نت متوالی می شود، قابل اجرا باشد. صدای رضایت بخش ولی معمولی برای آواز پانزده نت می باشد.
-
شدت و ضعف صدا:
اصوات موسیقی ممکن است نسبت به یکدیگر ضعیف تر یا قوی تر باشند. هرچه دامنه ارتعاش یعنی میدان حرکت رفت و آمد لرزش جسم ، وسیع تر باشد صوت ،قویتر و هر چه دامنه ارتعاش کوتاه‌تر باشد ضعیف تر است . وقتی صدای بلندگو را کم و زیاد می کنیم ، صدا ضعیف و قوی می شود. صدا هرچه قوی تر باشد بهتر است (البته نت ها نباید از زیبائی خارج شود).
-
طنین صدا:
بخشی از کیفیت صداست. کیفیت شامل رنگ، حالات و شخصیت ، صافی و ناصافی، زلال یا خش دار بودن صدا می باشد. طنین هر صدا با صدای دیگر متفاوت است .در واقع به خاطر رنگ صداست که صداهای مختلف را تشخیص می دهیم. طنین ترکیبی از طول موج ها با شدت های گوناگون است.
-
کشش:
زمانی است که هر صوت موسیقایی ادامه می یابد. یک قطعه موسیقی از صوت های تشکیل شده است که ارزش های متفاوت زمانی دارند و این ارزش های زمانی را کشش هر صوت می نامند.
-
تسلط بر صدا:
باید بر صدا مسلط بود تا هرگاه خواستیم تحت فرمان ما باشد. با تربیت صدا می توان بر آن تسلط یافت.
-
عطر صدا:
به درون هنرمند مربوط است. عطر صدا، محتوای فرهنگی، صداقت و محتوای وجودی هنرمند را بیان می کند.
عوامل موثر بر نازکی و کلفتی و طنین صدای:
طناب های صوتی در زنان اغلب کوتاه تر از مردان است (به همین سبب سریعتر مرتعش می شود و در نتیجه صدای زنان نازک تر و یا به اصطلاح بالاتر است)، در مردان در سنین بلوغ حنجره تحت تاثیر تغییرات هورمونی بزرگتر می شود، تارهای صوتی از نظر پهنا، قطر، طول، رشد زیادی می کنند که این خود موجب تغییرات در وسعت رنگ صدای مردان می شود.
صوت هنگام عبور از لب ها ، دندان ها، زبان، حلق و بینی متأثر می‌شود و در آن تغییری
ایجاد می شود (اختلال در هر یک از این قسمت ها ،موجب تغییر صدای شخص می شود).
احساس ما هم روی طنین صدا تاثیر می گذارد، مثلاً هنگام خشم، هوای بیشتری
وارد حنجره می شود و به همین خاطر صدای افراد عصبانی، خشن و محکم است.
مغز نیز برای ادای هر کدام از حروف الفبا، دستور خاصی می دهد و بر اساس این
برنامه ریزی مغز است که هنگام صحبت کردن و آواز خواندن، دهان، لب ها و زبان با
سرعت مناسب در حالت درست و صحیح قرار می گیرند.
برای دیدن مطالب بیشتر اینجا کلیک کنید.